Dystrybucja czasu urzędowego na falach długich, przy wykorzystaniu fali nośnej 225 kHz Programu Pierwszego Polskiego Radia – opis projektu przykładowego modułu odbiorczego e-Czas Radio
Dystrybucja czasu urzędowego na falach długich, przy wykorzystaniu fali nośnej 225 kHz Programu Pierwszego Polskiego Radia – struktura ramki, przesyłane dane i ich przeznaczenie
- Tryb Unicast: Tryb Unicast jest trybem, w którym jeden uczestnik protokołu PTP wysyła ramy PTP do pojedynczego innego uczestnika. Jest to tryb pracy, który jest często używany przez użytkowników sieci do synchronizacji czasu w sieci.
- Tryb Multicast: Tryb Multicast jest trybem, w którym jeden uczestnik protokołu PTP wysyła ramy PTP do grupy uczestników. Jest to tryb pracy, który jest używany do synchronizacji czasu w wielu sieciach.
- Tryb Broadcast: Tryb Broadcast jest trybem, w którym jeden uczestnik protokołu PTP wysyła ramy PTP do wszystkich uczestników sieci. Jest to tryb pracy, który może być używany do synchronizacji czasu w bardzo dużych sieciach.
- Tryb Hybrydowy: Tryb Hybrydowy jest trybem, w którym uczestnicy protokołu PTP wysyłają ramy PTP do jednego lub kilku uczestników za pomocą trybu Unicast, a do reszty za pomocą trybu Multicast lub Broadcast. Jest to tryb pracy, który jest często używany do synchronizacji czasu w dużych sieciach.
Protokół NTP (Network Time Protocol) i protokół PTP (Precision Time Protocol) są protokołami czasu i synchronizacji, które mają na celu zapewnienie zgodności czasu w sieci. Jednak istnieją istotne różnice między nimi. Protokół NTP jest protokołem o otwartym źródle, opracowanym przez Davea Millsa w 1985 roku. Jest głównie stosowany do synchronizacji czasu w systemach komputerowych. Umożliwia synchronizację czasu za pośrednictwem serwera NTP, który jest zsynchronizowany z zegarem atomowym lub GPS.
Może działać w sieciach o dowolnej wielkości i może synchronizować czas w sieciach lokalnych i globalnych. Natomiast protokół PTP jest protokołem czasu opracowanym przez IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) w 2002 roku. Jest stosowany głównie w systemach wymagających wysokiej dokładności czasu i synchronizacji, takich jak systemy sterowania ruchem kolejowym, systemy bezpieczeństwa, systemy młynów wiatrowych itp. Umożliwia synchronizację czasu za pośrednictwem specjalnie skonfigurowanych urządzeń, takich jak urządzenia przekaźnikowe lub serwery czasu. Umożliwia synchronizację czasu w sieciach lokalnych i globalnych, ale może działać tylko w małych sieciach, takich jak sieci lokalne. Różnice między oboma protokołami mogą być podsumowane w następujący sposób:
- Protokół NTP jest protokołem o otwartym źródle, opracowanym w 1985 r., natomiast PTP jest opracowany w 2002 r. przez IEEE.
- Protokół NTP jest głównie stosowany do synchronizacji czasu w systemach komputerowych, natomiast PTP jest stosowany głównie w systemach wymagających wysokiej dokładności czasu i synchronizacji.
- Protokół NTP umożliwia synchronizację czasu za pośrednictwem serwera NTP, natomiast PTP umożliwia synchronizację czasu za pośrednictwem specjalnie skonfigurowanych urządzeń, takich jak urządzenia przekaźnikowe lub serwery czasu.
- Protokół NTP może działać w sieciach o dowolnej wielkości, natomiast protokół PTP może działać tylko w małych sieciach, takich jak sieci lokalne.
Odpowiedź 2
Odpowiedź 1